تقدیم باعشق به آنهایی که دوستشان دارم.

دوستانی که برای همیشه با یکدیگر هستند.

می روم...به کجا؟
نمی دانم ....حس بدی ست... بی مقصدی!
کاش نه باران بند می آمد... نه خیابان به انتها می رسید....
 

از هيچكس انتظاری‌ ندارم
فقط
اگر شد!
در اين هجوم سرد تنهايی‌
در اين طوفان تاريكی‌
در اين شب
كه دارد ذره ذره در من رخنه ميكند
برای‌ اين سرگردان
كوچه های‌ شهر
برای‌ اين دل
آرامش آرزو كنيد...!
ديگر از هيچكس انتظاری‌ ندارم...

عشق يعنى اينكه :
حالت خوب باشه

عشق، نبردهای تازه به همراه می آورد. اين نبرد‌ها، روح را به رزمگاه فرا می خواند و به بلوغ می رساند؛ از اين نبرد‌ها نترس.

عشق، شبنمی است كه از آسمان به غنچه ی قلب انسان می نشيند.

عشق، تكنوازی نيست، عشق، همنوازی است كه اگر تنها به يك نفر منحصر شود، اين ترانه باز می ايستد.

عشق، زمانی تحقق می يابد كه تسليم و رهايی كامل از خود وجود داشته باشد.

شادی سبدی از عشق است كه با آن می توان به روح دست پيدا كرد... بدون شك يك قلب شاد، نتيجه ی قلبی است كه از عشق برافروخته است.

عشق، هرگز به مرگ طبيعی نمی ميرد؛ از بی تدبيری مي‌ميرد و از وانهادگی.

هنگامی كه زمان مناسب برسد، عشق راستين، خودش ما را پيدا خواهد كرد.

عشقي در حد كمال ببخش تا عشقي در حد كمال بستاني.

وقتي آدم عاشق است، همه چيز بيشتر معنا دارد.

وقتی انسان به شخصی، مكانی و يا روش ويژه ای در زندگی عادت كند و ناگهان آن را از دست بدهد، يك جای خالی در دل انسان باقی می گذارد.

اگر می خواهيد در زندگی كامياب شويد، بدانيد چه می كنيد، به كار خود باور داشته باشيد و بدان عشق بورزيد.

مهم این نیست که چقدر زندگی می کنیم مهم این است
که چگونه زندگی می کنیم.

عشق بورزيد تا عاشقتان باشند.

در بيشتر موارد، تنها عشق است كه تفاوت ميان پيروزی و شكست را تعيين می كند.

با عشق می توانيم به كمك آن كه دوست می داريم و با برابر هم نهادن باورها و رفتارهايمان، به ديدگاه‌هايی تازه برسيم.

گر عاشقيم، همان گونه كه از خوشی های عشق لذت می بريم، بايد شوربختی های آن را هم پذيرا باشيم؛ چه هر دو، بخشی از حقيقت عشق هستند.

هر آنچه که زیباست، زیبا می ماند؛ حتی اگر پژمرده باشد.

دل به همدلی خوش است نه به شكستن.

عوامل ايجاد تحول، عشق و نياز است، اما عشق از نياز مهمتر است.

همه تنهاييشان را
با من پر مي کنند و من
تنها ترين آدم اين حوالی ام.

فاجعه بزرگ زندگی در مرگ انسان نيست، در دست شستن از عشق ورزيدن است.

در عشق هيچ خطري وجود ندارد. هزاران سال است كه انسانها يكديگر را جستجو كرده اند و يكديگر را يافته اند.

در زندگی عشق بايد باشد، حتی اگر بازتاب و پاسخ فوری نداشته باشد.

اشخاص عاقل و با اخلاق هرگز كلامی بر زبان نمی آورند كه احساسات ديگران را جريحه دار سازند.

تنها قانونی كه می تواند بر سعادت ما حاكم باشد، قانون اخلاق و اصول و موازين انسانيت است.